De nasleep van snelle mode heeft aanzienlijke gevolgen voor het milieu, de arbeidsomstandigheden en de samenleving als geheel. Hier zie je hoe weggegooide kleding bijdraagt aan deze problemen:
Milieu-impact:
De productiecyclus van fast fashion omvat de snelle productie van goedkope kledingstukken, waarbij vaak materialen van lage kwaliteit worden gebruikt. Deze kledingstukken zijn ontworpen om een korte periode gedragen te worden en daarna snel weggegooid te worden. De gevolgen voor het milieu zijn onder meer: Pal Zileri
Afvalproductie:
Afgedankte kleding draagt bij aan de enorme hoeveelheid textielafval die jaarlijks op stortplaatsen belandt. De synthetische vezels die in veel fast fashion-artikelen worden gebruikt, hebben veel tijd nodig om te ontbinden, wat het afvalprobleem nog verder vergroot. Hogan
Uitputting van hulpbronnen:
De productie van goedkope kleding vereist enorme hoeveelheden water, energie en grondstoffen. Dit zet de natuurlijke hulpbronnen onder druk en draagt bij aan vervuiling en de uitstoot van broeikasgassen.
Chemische vervuiling:
De kleurstoffen, chemicaliën en behandelingen die bij de kledingproductie worden gebruikt, kunnen waterbronnen vervuilen en ecosystemen beschadigen. Deze verontreinigende stoffen kunnen via weggegooide kleding op stortplaatsen in het milieu terechtkomen.
Arbeid en mensenrechten:
Het bedrijfsmodel van fast fashion is gebaseerd op goedkope productie, wat vaak leidt tot uitbuitende arbeidspraktijken:
Lage lonen:
Werknemers in kledingproducerende landen krijgen vaak zeer lage lonen voor lange werkuren. Deze lonen zijn nauwelijks voldoende om de fundamentele kosten van levensonderhoud te dekken, wat leidt tot slechte levensomstandigheden en een cyclus van armoede.
Onveilige arbeidsomstandigheden:
Om kosten te besparen doen sommige fabrikanten concessies op het gebied van de veiligheid van werknemers, wat leidt tot arbeidsongevallen en gezondheidsrisico’s. Dit werd benadrukt door tragedies zoals de ineenstorting van Rana Plaza in Bangladesh in 2013.
Kinderarbeid en uitbuiting:
De haast om goedkope kleding te produceren kan leiden tot kinderarbeid en uitbuiting van kwetsbare bevolkingsgroepen, waardoor een cyclus van ongelijkheid in stand wordt gehouden.
Sociale impact:
De fast fashion-cultuur heeft gevolgen voor de manier waarop de samenleving kleding bekijkt en waardeert:
Wegwerpcultuur:
Snelle mode stimuleert de perceptie van kleding als wegwerpartikelen, wat leidt tot overconsumptie en een gebrek aan waardering voor de waarde van goed gemaakte, duurzame kledingstukken.
Lichaamsbeeld en zelfwaardering: De constante toestroom van nieuwe trends en ontwerpen kan bijdragen aan problemen met het lichaamsbeeld en een laag zelfbeeld, omdat mensen zich onder druk gezet voelen om hun garderobe voortdurend bij te werken zodat deze bij de nieuwste stijlen past.
Globalisering van modetrends:
Hoewel de mondialisering van de mode positief kan zijn, kan deze ook leiden tot culturele toe-eigening en het uitwissen van lokale kledingtradities.
Het aanpakken van de nasleep van fast fashion vereist een veelzijdige aanpak waarbij consumenten, fabrikanten, beleidsmakers en andere belanghebbenden betrokken zijn:
Consumentenbewustzijn:
Consumenten voorlichten over de impact van hun keuzes en het bevorderen van bewuste consumptie kan de vraag naar wegwerpkleding verminderen.
Ethische productie: Het ondersteunen van merken die prioriteit geven aan ethische arbeidspraktijken en duurzame productie kan de industrie ertoe aanzetten haar praktijken te veranderen.
Regelgeving en beleid:
Overheden kunnen regelgeving implementeren om eerlijke arbeidspraktijken, verantwoord afvalbeheer en de vermindering van schadelijke chemicaliën in de kledingproductie te garanderen.
Circulaire mode: Het bevorderen van praktijken uit de circulaire economie, zoals recycling, upcycling en kledingverhuur, kan de levensduur van kleding verlengen en afval verminderen.
Innovatie:
Het stimuleren van de ontwikkeling van duurzame textiel- en productiemethoden kan de milieu-impact van de kledingproductie verminderen.
Samenwerking:
Samenwerking tussen ontwerpers, fabrikanten, NGO’s en consumenten is essentieel voor het stimuleren van systemische verandering in de mode-industrie.
Uiteindelijk vereist het aanpakken van de nasleep van snelle mode een mentaliteitsverandering van wegwerpmode naar duurzame, ethische en verantwoorde consumptie- en productiepraktijken.
